3 listopada 2017

Wszystkie Nasze Zaczarowane Światy

multikolorowe światy Wąsowskiej
Lech Kowalczyk: To była moja Wystawa Ostatniej Dekady. Tu wszystko było na miejscu. Trafione celnie. Świat stworzony tu przez artystkę, przywołany z jej pamięci zawsze będzie silniejszym od od świata przez nas doświadczanego. Artysta Wielki nie mówi odbiorcom jego sztuki wprost, co im ma dać nam szczęście,- On (ona) nam to delikatnie podpowiada. I trafia wprost w nasze serca. Artystka wyciąga mokry kamień z rzeki naszej pamięci, delikatnie go w palcach obraca, szuka idei,... i tak przemyślaną, przywołaną z pamięci ideę pokazuje tak, że te kamyki mokre, błyszczące, świetlisto-kolorowe same przemawiają. Wszystkie. A to co się dzieje schowane za nimi, na drugim planie płócien, to Wszystkie Nasze Zaczarowane Światy. Miałem szczęście obcować z Tymi Światami późnym wieczorem - wspólnie z Gabi K-S. w towarzystwie Mistrzyni Świata Przywoływaniu Obrazów z Pamięci. Byliśmy już ostatnimi ( i samotnymi) widzami tej konkretnej wystawy. No i to było przeżycie.

2 listopada 2017

Postać - równoprawny element barwnej architektury malarskiego przedstawienia

„Przesłona”. Człowiek wpisany w krajobrazy lub wnętrza, w przenikające się plany; człowiek przesłona, widzialny ale niewidoczny, nieistotny. Analizowałam wzajemne relacje pomiędzy człowiekiem i jego otoczeniem. W prezentowanych obrazach portretowana postać stanowiła równoprawny element barwnej architektury malarskiego przedstawienia. (1990 Galeria Muzeum Śląskiego „Pod Pręgierzem” – Katowice)

Beata Wąsowska